сабота, 29 октомври 2011

Јади за да живееш а не живеј за да јадеш 2 - дел

Ветувањето пред изборите го остваруваме. Додека патувам по 4 пат ја слушам оваа реклама на едно провладино радио. Искрено да ви кажам ми се здосадии да слушам нечии лични промоции. Вчера ако се сеќавате ви зборував за оној нов свет, Слоу Фуд свет, денес ќе продолжам да ви ги раскажувам моите лични ставови и мислења околу храната. Денес ќе ви кажам како се напишав новиот јас ако се сеќавате на муабетот од вчера. Од како го напишав текстот за Слоу Фуд го прочитав уште неколку пати, многу официјален текст но се чуствував како да читам некоја лекција и да не можам да ја сватам па ја препрочитував. Верувам дека сите сме го доживелае следниов момент: Поминувате по улица и слушате некоја песна од нечив двор или од некоја кафетерија, и потоа цел ден си ја пеете во себе. Епа драги мои, истото тоа ми се случи мене со текстот за Слоу Фуд само што моево не траеше  1 ден, туку една недела од глава неможеше да ми излезе. И почнува мојата приказна: многу е тешко да се одвикнете од навикнатото, но се трудев, секој ден одев со еден чекор напред, еве ќе ви кажам кои беа моите чекори, 1-от чекор ми беше оној хамбургер купен од сендвичара, да издржам да не го изедам до дома а кога ќе стигнам дома во чинија да го распакувам. И така една недела нели ви реков чекор по чекор, следниот понеделник беше нешто ново нарачав хамбургер но без кечап и мајонез и повторно истата приказна Сендвичара > Дома > Чинија. Терам така јас 3 дена сега одам чекор погоре, Сендвичара > Лепче > Плескавица> Печурки > Салата > чинија. Променив нешто, го извадив помфритот но ги додадов печурките и салатата. Е сега на последниов чекор кога ќе се додадете вие како готвач ќе добиете еден добар, здрав и правичен оброк. Мислам дека треба да бидам искрен со вас и дека не треба да кријам, покрај тоа што Слоу Фуд филозофијата целосно ја имплементирав на самиот себе понекогаш имам желба за еден сендвич од  7-ца. Штом ја читате оваа реченица тоа значи дека ве интересира и сум ви го задржал вниманието, а мене тоа ме радува.Дали утре пак ќе се дружиме неможам да ви ветам, но можам да ви ветам дека ако ме нема, нема да го поништам ветеното, та нели ветувањата пред изборите (не) ги исполнуваме. Поздрав.


Статија на Александар Гочев - Генерален Секретар на Слоу Фуд - Водно 

3 коментари:

  1. dobro razmisluvanje i vezba za odviknuvanje od sendvicite, no do koga bi izdrzal e prasanjeto, da ne se oddolee na jadenje sendvic pred sendvicara ili vo 4 nautro!

    ОдговориИзбриши
  2. Добро е кога има желба и кога почнува да се размислува.Свесни за проблемот и последиците кои произлегуваат од него го правиме првиот чекор, почнуваме да размислуваме како да ги пребродиме лошите навики.
    Алек на прав пат си , само никаде го нема овошјето а тоа е хендикеп

    ОдговориИзбриши
  3. http://slowfood-vodno.blogspot.com/2011/10/1.html

    ОдговориИзбриши